රොබින් හූඩ් සෙල්ලම හා ඔලූ පැලීම.......

    කොස් රුප්පේ වලව්ව අපේ ගමේ කවුරුත් දන්නා හඳුනන තැනක්...තරමක කඳු ගැටයක මැද්දැවට වන්නට මේ විසල් වලව්ව ස්ථානගතවෙලා තිබුනා..වලව්ව වටේටම තිබුනේ රබර් ඉඩම්..නමුත් මේ ඉඩම් වලින් බොහොමයක රබර් ගලවලා තිබුනේ..නමුත් වලව්ව අවට පරිසරය හොඳ පලතුරු ගස් බොහොමයකින් සෙවන වෙලා තිබුනේ..

   නමුත් වලව් පරිසරයටම උරුම වෙච්චි අර මුස්පෙන්තු පෙරෙත ගඳ මේ වලව්ව වටාත් පැතිරිලයි තිබ්බේ.....මේනිසා අපි තනියම මේ වලවු පරිසරේ ඇවිදින්ට මැලිවුනා පොඩි සංදියේ....

   එක වසරේ ඉඳන් පහ වසරට යන කම්ම අපිට ඉංගිරිසි ඉගැන්නුවෙ...කොස් රුප්පේ ටිචර්...හැබැයි කොච්චර දඟ වැඩකලත් ටිච අපට ආදරෙයි...අපි පොඩි උන් හින්ඳ වෙන්ඩත් ඇති...මම පොඩිකාලේ ඉස්කොලේ ගියේ මගේ තාත්තා උගන්නපු ඉස්කොලේට මනේ..ඔය කවුරුත් එක දන්නවනේ..අර මුවාගේ සංගෙදියෙන් පස්සේ...

   ඉතින් අපේ මේ ඉංගිරිසි ටිචත් ඉගැන්නුවේ මේ ඉස්කොලේම තමා...ලමයින්ට ඉස්කොලේදි ලැබෙන දැනුම මදිය කියලා අපේ ඉංගිරිසි ටිචත් හවස පන්ති පැවත්තුව හැබැ කොස් රුප්පේ වලවුවේ...

   ඔය පන්ති පටන්ගන්නේ හවස 3.30 ට විතර ඉවරවෙනකොට 5.30 විතර වෙනව..හවහට ඒකාලේ තිබුන මොටො බයික්කෙන් තාත්ත එනව මාව එක්කරගෙන යන්ට....

    ගම මැදින් වැටුන ගුරු පාරට එන්න වලව්වේ ඉඳලා  තරමක දුරක් පයින් එන්ඩ වෙනව..වලව්වේ ඉඳන් ගුරු පාරට තැනුන මේ කෙටි මග අපට සෙල්ලම් කොරන්ට සැදුන තොතැන්නක් බඳුයි... වෙනදා වගේම එදත් අපි සෙල්ලම් කොරන්ට පටන්ගත්ත..අපි පොඩිකාලේ ආසවෙන් බලපු රොබින් හුඩ් කතාව තමයි එදා සෙල්ලමට මාතෘකාව උනේ කට්ටියක් රොබින් හුඩ්ගේ කල්ලිය..අනේත් පිල ගිස්බන්ගේ කල්ලිය...

   ටික වෙලාවක් සෙල්ලම් කරකර ඉන්නකොට මගේ අතින් විසිවෙච්චි පොල්ලක් ලමයෙක්ගේ ඔලුවේ වැදුනා...උගේ මූන පුරා ලේ...ඒක කොසු මිටක් කොසුමිටවල් වල අග උල්නේ ඉතින් මේක ගිහින් අර ලමයගේ නලලේ වැදිලා..හිතල කොරපු දෙයක් නොවුනත් දැන් තුවාල වෙලා ඉවරයිනේ...

   අනිත් ලමයි ඔක්කොම තුවාල කාරයත් එක්ක ටිච ගාවට ගියා....දැන් මම තනියම පිටිපස්සෙන් යනව....ටිච මට බැනල පාරග් ගැහුව...ටිකකින් අර ලමයගේ අම්ම ඇවිත් හෙන ගාල ගොට්ටියයි....පපුව ඩිග් ඩිග් ගාන එක වැඩි උනේ තාත්තත් එතෙනට ආවම....තාත්ත අර ලමයව එක්කරගෙන ගිහින් තුවාලේට බේත් දම්මවලා.. වැඩේ කියන්නේ මැහුම් දෙකකුත් දැම්මලු....

    තාත්තා ආපහු එනකං මම ටිචලගේ ගෙදර..තාත්තා තාම මට ගැහුවේ නැති නිසා බය වැඩි...අර ලමයව ගෙදරට ඇරලවලා තාත්තා ඇවිත් මාව ගේදර එක්කන් ගියා හැබැයි නො කතා..

  එකටත් එක්ක අම්මා ගේදර ගියවෙලේ ඉඳන් බැනුම් ඉවරයක් නැ...කොහොම හරි මගේ වෙලාවට හවස..බාප්පල අපේ ගෙදර ආව නිසා සද්දේ නැවතුනා...අපො මම හිතුවේ ගුටි පුජාවක් හම්බ වෙයි කියලා..මදැ ඔයින් ගියා...