හුදෙකලා වූ මොහොතක
දුටුව සොඳුරු නෙත් සඟලක
පිපිරුණු සිනහ කැන් දැක
අමතක වීය හුදෙකලා සිත
පුබුදුවා සිත් සොඳුරු දැහැනක
කාලය ගතවීය නොදැනිම
කිමැයි වියොවේ අරුමය
පසක් කරමින් රැවිදීය සිත තුල
අනෙකුගේ ඇනුම් බහකට
අඳුරුවිය ඒ නේතු යුග
අහෝ සොඳුරු හුදෙකලා බව
ආයේමත් මා වෙලාගනු මැන