සමනල කන්දට කැලේ මැදින් (..7..අ.. )

ගස් අතරින් රාස්සිගේ අවුරැස්වල සේයා කදුවල්ලේ එතිවැටෙ...

වෙහෙස කරවු දුර්ඝය ඔස්සේ..අප කන්ඩායම තවම ගමනේ යෙදෙයි.....

ලත් මඳ විවෙකයෙන් පසු අප අඳුරු වු වන ගුල්මයකට ඇතුල්වින....එහිදි අපට අඩිපාර කන්ද වටා එතෙමින් වැටි ඇති අයුරු ඒත්තු විය.... " කදුකර මාර්ගයක වාහනයකින් ගමන් කිරිමෙදි ඉදිරියෙහි මාර්ගය කදු වටා එතෙමින් යන ආකරය දර්ශනවේ....මෙහිදි එසේ නොපෙනුන ද කන්ඩායමෙ ඉදිරියෙන් ගමන් කරන්නාවු පිරිසගේ හඩ ලගින් එහේත් සමාන්තර වු ගැනියහැකි උසකින් පහතට ගාලා එයි..."

එසෙම ඉහල සිටින පිරිසට තමන් ගමන් කරන මාර්ගයෙ පහලින් අනෙක් සොයුරන්ගේ කතාබස් හඬ ඇසෙයි....කෙසෙ වුවද අප කන්ඩායමේ සියලුම සාමජිකයන් අත විසිලය බැගින් තිබු බැවින් විසිල් හඩ ගුවන සිසාරා පැතිර ගියෙය...

මෙවනවිට සාමජිකයන් කන්ඩායම් දෙකකට බෙදි ගමනේ යෙදෙයි,....ඉදිරියෙන් ගමන් ගන්නා කන්ඩායම අනෙකට වඩා බොහො දුරස් වු බවක් හැඟේ මන්ද දැන් දැන්..., අනේකුන්ගෙ..විසිල් හඩකුදු සවනට නොවැටෙන බැවිනි.......

අදුරු පෙදෙස පසුකල අප මෙතෙක් නැග්මක් පමනක් වු අඩිපාරේ..යම් පමනක තැනිතලා පෙදෙසකට බටහ... මෙහි වනය තරමක් මිටි ගස්වලින් සහ කදුකර පතන වලින් යුක්තවිය.....එ අතරට කුඩා දිය පාරවල් ද දක්නට ලැබුනි...

අපටත් හොරා සැඳැ අදුර කෙමෙන් කෙමෙන් කදුකරය වෙලන්නට පටන්ගෙන ඇතිසෙයකි....අප යන මග සොබහවෙ වෙනසක් ද ඇතිවි තිබෙ...මෙතෙක් තැන්නක ගමන් ගත් අප දැන් පහතට බැවුම්..වු මගක් ගෙන තිබෙ...යන්න යන්නම බැවුම සිඝ්‍රවේ.... එක් පැත්තකින් එ... සුබ ලකුනකි..මන්ද,.. බැවුම ගංගාව අපට වැඩි ඇතක නොවන බව පසක් කරයි..

...නමුත් අදුර වැඩි වුවහොත් අපගේ කුඩා විදුලි පන්දම් වලට දරුනු බැවුමක් සහිත මග අප සුවසේ ගෙන යා හැකිදැයි සැකසහිතය... එසේම..අපගේ අනෙක් කන්ඩායමට ඉදිරිය කිසිසෙත්....සුබදායක නොවනු ඇත මන්ද ඔවුන් පිලිබද කිසිම හොඩුවාවක සලකුනු තවදුරටත් පෙනෙන්නට නැත....

එක් වරම...යන මගෙහි එක් ඝන බැවුමක ....ශාක අතුපතර නොවිහිදුන තැනෙකින් සමනල කදු මුදුන අලංකාරව දර්ශනය විය.....සියල්ල අමතකවු ලෙසින් අප එය නරඹන්නට වුයේ..අයෙ කවදා එබඳු දසුනක් ඇසගැටෙද්දොයි යන සැකයේනි....

මද ඇසිල්ලකින් නැවත ගමන් ඇරඹු අප මුල් කන්ඩායම.....දරුනු බැවුමක් බසින්නට විය..මෙවනවිට අදුර දසත වටකොට ඇත ..ඇත්තෙන්ම අප බැස්සානොව,...බඩගැවාකිවොත් නිවැරදිය...මන්ද ගං ඉවුරට පැමිනිමට එතරම්ම දුෂ්කර වු බැවිනි....