ඈ..

නෑරුනු පියන්පත් අගුලේ                       සිරවීලා

දැල් බැඳි සතර කොන් කිටිකිටියේ         වෙලිලා

උනුහුම මැකුන ලිප්ගල් වැට                  ගුලිවීලා

පොල් අතු රටා නැති ගෙමිදුල            ගොලුවීලා

තුරුලතා සැඟවයන ගොම්මනේ..

ගෙට ගොඩ වුනෙමි..

වෙනදා නොමැති හිස් බවක්.

ඇත පිරී දස අත,

දුහුවිලි වැකුන සිරුර.

ඔබාන වතුර මල යට මොහොතක්..

ගොස් බැලිමි...!

තොලගානු රිසියෙන්

සුපුරුදු තේ බඳුන...

අහෝ........

විඩා සැනසු තේ පොද..

නොමැත අද ඒ විලසට

මා අතරමංකල මතකය...

ඈ

ගොසිනි

මහ ගෙදරට......!