බිංදු - 7

6 වන දිගහැරුම

මුලු මීකිරි යායටම තිබූ එකම සිල්ලර කඩය සුමනදාසගේය. මහවැලියේ මහත්තුරු ගමේ කුඹුරු යායට වැව් වතුර හරවා හැදු බන්ට් එක, ගම හරහා කරත්ත පාර හරස්වන පාලං හන්දියේ සුමනදාස තම කඩය කරගෙන ගියේය.

  

උදැසන සිට එකදිගට ඇදවැටුන කාෂ්ඨක අවුරැල්ල තුනීවි වැව්දිය තෙමා හමා එන සුලඟින් ගම්මානය තරමක් සිසිල්වි ඇත. යායේ තැනින් තැන කුප්පි ලාම්පු එලි දැල්වෙන්නට පටන්ගෙන ඇති අයුරින් කියැවෙන්නේ රාත්‍රිය කෙමෙන් කෙමෙන් ගම වෙලාගන්නට සැරසෙන බවකි.

  

කඩය වැසීමට තව හොරා කිහිපයක්ම තිබූ බැවින් සුමනදාස පැට්‍රොමැක්ෂ් ලාම්පුවට හුලං ගැසීමට පටන්ගත්තේය. කරත්ත පාරට පිටුපා තම වැඩෙහිම අවධානය යොදමින් සිටි සුමනදාසට ආගන්තුක තරුණයා තමන් අසලට පැමිනෙන තෙක් ම ඒ බවක් නොදැනින.

  

" සුමනදාස මහත්තයෝ.....වෙළඳාම එහෙම සරු ඇති නේද...."

   කලිසන් සාක්කු දෙකෙහිම දේඅත් සිරකොටගෙන සිටි තරුණයා සරදම් සිනහවක් පැවේය

" හෙම්...එහේමටෙයි කියලා සරුවක් නෑ මහත්තයො....ම්..ඒත් මේ මහත්තයා ගැන මට එච්චරට නිච්චියක් නෑ නේව...."

පැක්ට්‍රො මැක්ෂ් ලාම්පුවට ගිනිහුලක් එක්කල සුමනදාස එළිය විහිදුවන ලාම්පුව කඩ පියස්සේ සුපුරුදු කොක්කේ එල්ලීය.

  " හෙක්..හෙක් මගෙන් වැඩක් නෑ   සුමනදාස  උන්නැහේ, මෙන්න මේ කඩදාසියේ තියෙන විදිහට වැඩ සිද්දවෙන්ඩ ඔනෑ..එච්චරයි."

කලිසන් සාක්කුව තුල සිරවී තිබු එක් අතක් ඉන් නිදහස් කල තරුණයා කුඩා තුන්ඩුවක් සුමනදාසට දිගුකලේය.

" ම්හුක්....මගේ කඩකැල්ල වහන්ට.....ඔහේ කවුද මේ කොහේවත් ඉන්න එකාල කියන පදේට නටන්ට අපි මොකා කියලැයි හිතේ..."

තරමක් විස්මයටත් කොපයටත් පත් සුමනදාසගේ වතට රකුසු වෙසක් ආරුඩවීය

" මේ සුමනදාස, තමුසෙට හොඳින් කිව්වේ වැඩිය දඟලන්ඩ ආවොත් වැඩ වරදී...තව විනාඩි 10ක් යන්ඩ කලින් කඩේ වහන්ඩ ඔනේ පේනවනේ අතේ තියෙන බාන්ඩේ. තමුසෙට යහතින් ඉන්ඩ ඔනේ නම් අද ඉඳලා අපි කියන විදිහට වැඩ කෙරෙන්ඩ ඔන.... ආයි කියන්ඩ එපා අපි කිව්වේ නෑ කියල හරිද..."

  මෙතෙක් කලිසන් සාක්කුවේ අනෙක් අතේහි සඟවාගෙන සිටි  අත්බොම්බයක් ඉන් ඉවතට ගත් තරුණයා සුමනදාසට තර්ජනය කොට, විමසුම් දෙනෙතින් කරත්ත පාර දෙපස බලා.... බන්ට් එක දිගේ ගොස් ලඳු කැලයට රිංගීය.

.........................................................

" බංඩෝ අර උක්කුවා මොකද්ද බං ඒපාර අල්ලන්ට තනන්නේ..ඌ දැං ඉස්කොලේ වැඩ කොරන්නේත් නැදද කොහේදෝ. පාඩං වැඩ කොරන්ට ඒකා පංසල පැත්තේ ආවෙත් නෑනේව.

 

  වෙල් උදැල්ලෙන් වල් රහිමින් සිටි බිංදු තමන් හා හරි හරියට පොලවත් සමග ඔට්ටුවන අතිජාත මිත්‍රයාගෙන් තෙපලාය.

   "මයෙත් එක්කං එකා ඔය ගැන කුටු කුටු ගෑවා.... ඔං එකාට ඔනැන්නේ උබවත් ඒ කාන්ඩෙට එක්කාසු කොරගන්ට නේව."

  නලල් තලය දෙපසින් බේරෙන දාබිඳු අත්ලෙන් පිසදැමූ බංඩා සරං කෙටියෙහි අත්ල පිසදැමීය .

"අපිට මේ වෙලා තියෙන සංගෙදිය මදෑ බං.... අනික ඌ කතා කොරන්නේ රට අල්ලන්ට නේව..ඔව්වට උඩගෙඩි දෙන්ට ගොහිල්ලා වෙන්නේ විභාගේ හරියට කොරගන්ට බැරිවෙන එක නොවැ බං....."

  "ඔවු බිංදු, අපි කොහොමෙන් හරි විභාගේ පාස්වෙන්ට ඔනෑ, ලොකු ඉස්කොලේ මහත්තයා.... එතකොට ලොකු හාමුදුරුවො උඹේ අම්මා හිට බලාන ඉන්නේ උඹ ඉහලින්ම ඇස් ඇස් සීය පාස්වෙනකන් නේව බං"

 " හේම්...මං දන්නවා බං මයේ තාත්තා කොහේ හරි හිට අපි දිහා බලාන ඉන්න විත්තිය ...ම්..බංඩො කලුවර වැටිගෙන නෙව එන්නේ හනික යමං නාගන්ට......'

..................................................... 

 

    " හේක්..ගුනපාල ආරංචිද වැඩේ...."

කෙසෙල් කැන් බැඳ තිබූ ලනු කැරැල්ල ඔතමින් සිටි ගුනපාල තම කාරිය නවතා මදකට හිස එසවීය

" ඈ මුදලාලි ඒපාර මක්කෙයි වෙලා තියෙන්නේ.........."

" අද හවහා අර සුමනදාසයගේ කඩ කැල්ල වහන්ටය කියාලා තුන්ඩු කැල්ලක් දිලානේව අර ඉලංදාරි........"

" හෑ හපොයි ඒ පොරිසාදයෝ අපේ යායටත් පැනලද මුදලාලි ඒපාර............"

" දෙසවන් අදහා ගත නොහී ගුනපාල තුස්නීම් භූත විය...."

" හේ...හේ උඹ මොකටැයි කල බොල වෙන්නේ ඔකූන් ආව එකෙන් අපිටමයි බොල වාසිය හිටහංකො පොඩියක්........හේක්.............හෙක්..."

තම ලොරියටම හෙත්තූවී සුරුට්ටුවක් දල්වාගත් ජෙමිස් මුදලාලිගේ කපටි දෙනෙත් තාරුකා මෙන් බැබලීය.

විරාමය.....