බිංදු - 1ක

වෑකන්ද පිස හමායන සුළඟේ කර්කශ බව තවත් වැඩිවී ඇත..

යොවාද තම්පව....
                           ශක්‍ය මුනිං...............

කන්දේ ඉස්කොලේ ඇරෙන්නට තව වැඩිවෙලාවක් නැත.ඔය ඇසෙන්නේ  පාසැල ඇරෙන්න බවට ඇති හොඳම සාක්ෂියයි........


රෙදි ටික සොදා, වැව් දියේන් හොඳ හැටි නාගත් බිසො මැනිකා හනිකට වෑපිටිය දිගේ.. ලතාවකට වුව කඩිනමින් පා ඉක්මන් කරන්නේ සාගින්දරේ දිව එන කොලුවාට කලින් ගෙට ගොඩවෙන්නටයි...
කිරිහොදි සමග කරවල බැදුමක් ද සාදා තිබුනත්, කොළ මැල්ලුමට බිංදුගේ ඇති කෑදර කමටම බිසෝ මුකුනුවැන්නා කොල මැල්ලුමක් සාදන්නට හිතා ගත්තේය.

   බිංදුගේ ආච්චි ලෙඩ ඇඳට වැටුනායින් බොහො සෙනසුරාදා ඉරිදා දවස්වලට බිසො බිංදුත් රැගෙන සිරිමල්ගේ මහගේදරට යයි... අස්වනු නෙලිමෙන් පසු මේ, හේන් වැඩ පටන්ගන්නා කාලය බැවින් සිරිමල්ට තම අම්මාගේ ලෙඩ දුක් සොයා බැලිමට මහගේදර යාම අතපසුවිය නමුත් අඩුපාඩුවක් නොවෙන්නට  බිසෝ මැනිකා ඒකාරිය ඉටුකරන බව සිරිමල් දනි එය ඔහුට මහත් අස්වැසිලකි

'' හොඳටම බඩගිනි අම්මේ..."

"උබට ඉතින් කොයිවෙලෙත් සාගින්දරෙනේ....මුන අතපය හොදන් වරෙං මම බෙදලා තියන්නං..."

  පහවසරේ සිස්සත්තේ ඉහලින්ම සමත් නොවූනට බිංදු ඉගෙනිමට දස්සය. ඒබව පංසලේ ලොකු හාමුදුරුවො මෙන්ම නන්දාවති ඉස්කොලේ හාමිනේත් පහුගිය දොහක කියූ බව බිසොට මතකය.

" සිස්සත්තේ මහ ඉහලින් සමත් වෙන්ට ඔන නෑ ඉහලට ඉගෙන ගන්ඩ...ඔය සිස්සත්තේ පාස් නැති ඔන තරං මහත්තුරු ආන්ඩුවේ ලොකු පුටුවල ඉන්නේ..."

" කොලුව දස්සයා ඌට හොඳට උගන්නපල්ලා...."

පසලොස්සකට ලොකු හාමුදුරුවො පැවසුවේ එසේය...

" අම්මේ මම වැවට යනො...."

සිතිවිලි ගොන්නක කිමිදි හාල් කුල්ලේ බොල් අහුලමින් උන් බිසො...බිංදුගේ හඬින් අවදිවිය...

" පාඩං කොරන්නත් තියේ නේ, රෑ බොවෙන්නැතුව ඉක්මනට වරෙන් පුතේ...."



මිටින්හල කුරුල්ලෙකු මෙන් වත්ත පහලට දිව ගිය බිංදු, වැලේ තිබූ සරං කොටයද සමගින් අතුරුදන්  වන සැටි  පිලිකන්නේ දොර පියස්සට බරදී සිටි බිසො බලා සිටියේ මුහුනේ වියැකීයන සිහින් සිනාවත් සමගිනි.


විරාමය.....................